Bon Dièüè qu ce gran pone d’aimé se bacelle

Ciste ouve ci egzistêye eto divins ds ôtès ortografeyes : Feller-Remacle - Rifondou walon.
Bon Dièüè qu ce gran pone d’aimé se bacelle

Bon Dièüè qu ce gran pone d’aimé se bacelle,
ce son tottè costing qui fa mèt atou’ d’ zèlle,
quán ilvuzon le courtizon
il le fa le chèn le pèndon
Le fièr d'argèn ato le pièl
à fin q' il auizih[1] pu bèl.

Il le fa le cotrai di catrèuin florin,
de barètt a dozaine et ottan di duantrin,
de blan, de blèu, de violé
de ci du söye to pasmènté,
po de chmich on louc nin po dzo
qan il lont une cèst èco trò.

Si vint on pti haclo qi dimande dusmarié
il vèl hapront a mot co qinsefrèuq moqé,
onq qui narèu nè dnÿ nè maÿ
pourvlu qil ouh de bonnè braÿ,
is frèu si si bin di se bacèlle
qi viqrèu sos pic atou d'zèlle.

Mèn quan on se marié fa diir a dièu bon tèn
i faut allé chaué po wagni po de pèn,
po nouri on masi panaÿ
qin sarèu pèlé on nauaÿ,
qin sarèu lèvé on fistou
s'il nat une damhèlle après qou.

Cèl ruine d'on manèg, ca on nèl sé ous prénd,
i fa to èwagÿ insqa lè propè cind,
co qon arèu nè pan nè pès
si le fat y rparé lèu tiès
di baÿ parmèn chèrgÿ d'fin pièl
podmoré è paie âtou d' zèl.

Li ci qa faÿ la chanson astu marié une fèÿ,
di qiè fou dèl prihon dpo qia pièrdous partèÿ,
et sa ti di a pèr a mèr
qi rimrèu putoÿ à galèr,
s'il atoum bin se d'auèntur,
osi bin à Lig, qa Namur.

mwaisse copeye
Note Wikisourd

Pî-note

  1. « u » po « v » (avizih)