Cénk eures å matén. Li fenåmoes est cåzu houte, et, après dijh djoûs d' warnu, ki les cinsîs n' ont nén låtchî, li hamtea doime co todi, fornåjhi. Les coks, zels, s' ont dispierté ås aireurs et leus coutcouloudjoûs ridondixhèt d' måjhone a måjhone. I flote totavå, e l' air, ene hinêye di frisse four, k' on ndè freut do té, ca les cinas sont plins a make.
Mi, dji m' va voltî pormoenner tot timpe, ca dji voe voltî ces påjhûles moumints la, ki les djins soctèt co et k' les biesses do bwès, ripaxhowes d' aveur tchampyî tote nute, s' astårdjèt so les ôrires po ene dierinne bokêye.
Ouy, dji n' a nén passé l' wé ca dji contéve rimonter l' rixhot so Sint-Lambiet, disk' a s' sourdant, la k' dj' î a des tchvås e pré.
Li Florivå, les Damjheles, Sawice, li Bwès d' Fayeas : tote ene nozêye vå, wice ki, dispoy todi, nos tåyes et ratayons alént priyî leus diès afîsse di s' riweri d' totès sôres di mehins.
La, après aveur trawé l' banc d' grès, li ri, vigreus, caracole inte deus hôtès gonxhires, å mitan des frexhåds. S' i gn a ene tchôke ki ses aiwes ni fjhèt pus tourner l' rowe a ailetes do vî molén, eles nourixhèt co des grands vevîs et moennèt ene araedje di tos les diales e l' plaece k' i gn aveut l' bî. La, eles abrokèt a pus d' cwate metes di hôt, come ene groûlante gordene d' aiwe, po rispiter so les pires.
Pu, li rouwåd porshût s' såvadje coûsse inte les orayes d' ågne et les crussons.
Dj' esperéve toumer so les tchivroûs. Ossu, dj' avancixheut pate a pate, sins brut, come on rnåd a l' awaite des foyants.
Elle esteut la, e l' bassene djus d' l' agolina, tote nowe...
Ele rilevéve a deus mwins ses longs noers tchiveas aplakés so ses spales, et prezintéve a l' rinmåde del lavasse ses deus pezantès tetes.
Et dji dmora la, èm boke å lådje, sins poleur avaler m' raetchon, a rwaitî, les ouys foû del tiesse, li blanc coir del paeyinne deyesse, aspitêye foû do tins.
Tot d' on côp, ele potcha so l' boird, s' ewalpa dvins ene sôre di tchamberlouk et disparexha e l' pî-sinte ki moenne a Tchåmont, åd triviè do Bwès d' Fayea. Et totafwait ridivna påjhûle, come si rén n' s' åreut yeu passé...
Mins mi, dj' esteu mårké come d' on côp d' aloumire, et, l' xhiltante vuzion n' cwita pus m' cervea.
Portant, pinse dju, ci n' esteut k' Silveye, ene djonne feme ki vikéve avou si ome et si efant tot a l' copete do tier, retrôclés dvins ene disseulêye måjhinete, a l' ôrire do bwès.
Rintré e m' måjhone, dji n' mi rmeta nén. Portant i faleut apontyî les valijhes ca l' londmwin, nos nd aléns e vacances po cwénze djoûs.
Mins mes pinsêyes dimorént dizo l' avalaedje d' aiwe. Kibén d' côps m' feme ni s' a-t ele nén måvlé sor mi, cåze di mes biestreyes.
"Divnoz vs sot ? Wice estoz vs don ?" end aléve-t ele.
Et cwand dji vuda l' cafè e l' potiket å souke :
"Ci côp cial, dji croe k' vos pierdoz vos tåtes !"
sicrît li 13 di måss 2001; riscrît e rfondou so l' Aberteke