Å matén cwand dji rwaite al finiesse,
dji n' voe pupont d' lård, ni d' coyene.
C' est on ptit moxhon, c' est ene pôve pitite biesse
k' a schafiyî tot, ki n' a leyî k' sacwantes polenes.
Il est la, tot racrapoté, ki ratind a magnî.
Vos n' m' croeroz nén, mins ci n' est k' on ptit rodje-gozî.
I pestele, i pestele, come po mel dimander.
Dji m' î va tot d' shute; dji n' pou må d' manker.
Lyi poirter si ddjuner et rimpli s' potiket.
I tchipele sins låtchî, pask' il è surmint fwin et soe.
I vole d' ene coxhe so l' ôte, sol rôzî, sol påkî;
vormint come po m' vleur dire ki dji n' l' a nén rovyî.
Li binde di såverdeas, et co pire les måvis
el cotchesnut tot l' tins; end ont todi a lu.[1]
I l' shuvnut tos costés; lu n' sait pus ou dårer.
Po mostrer k' i s' fout d' zels. I vont esse atrapés.
I plonke dins zels tertos et nosse pôve pitite biesse,
pal trô ki dji li a fwait, rimousse tot shûte e s' boesse.
K' i gn åye des nive u del glaece,
dji li aprestêye si plaece.
K' i n' si fwaixhe djamåy prinde on djoû bén mågré lu.
Paski, s' i n' a pus k' mi, po dmorer vaici,[2]
ki l' ivier soye radmint passé avou ses laids bokets,
po k' i rcomince a rivni tchanter ses beas ptits coplets !
Note Wikisourd
Eplaidî aprume so l' Aberteke (e 2006); ene miete ricoridjî vaici.