Cronmoûze (1) èst l’ pus bê vinåve dèl comeune di Hèsta, vos dirîz on ptit pôrt di mér. C’èst la ki, li vint' di nôvimbe mèye sèt' cint èt ûtante cwate, li Bondièw s’a-st avizé di m’ taper so l’ têre… On n’ wèz’reût d’mander s’il a bin ou må fêt, ci sèreût l’ofinser môrtélmint ! Tant k’a mi dji n’ m’è såreû plinde.
Dj’a co bon dè rloukî ’ne pitite mohone come on sånî, ki djond li ptit Tchôfontinne, c’èst la ki m’pôve mére m’a hossî, fahî, candôzé, mågré tos lès toûrmints ki dj’ lî a fêt èdurer noûv' meûs å lon !… C’èst la d’vins ki dj’a passé mès sèt' prumîrès annêyes. Dji lî fê co voltî on bê sèrviteûr a cisse nozêye mohinète la (2), cwand dji passe po aler rvèyî l’ cisse di m’ pére, è Hågneû, èt lî d’ner on côp d’ tchapê ossi.
Dj’aveû cwatre ans èt d’mèye cwand on pårla di m’ mète è scole ; c’èst l’ dåte dèl fameûse atèlêye, di l’èwaré r’mowe-manèdje d’ûtante-noûv', di nosse prumîre rèvolucion anfin, k’a mètou tote l’Ûrope cou dzeûr cou dzo, k’a k’bouyî totes lès tièsses, èfouwé tos lès cèrvês, k’a rtoûrné l’ monde, fåt-i dîre, come on coturî ritoûne on vî pèlé djustucôr kimagnî dès motes (3).
Adon, lès-èfants ni k’nohît lès scoles ki par lès sognes k’èl fît haper. Por zèls, on mêsse-di-scole èsteût-st on spawta, on spér, on leû-warou ; èt lès scoles, dès mohones di tchatimint, des vrêy prîhons come ås Bayåds (4) wice k’on mètéve lès sots, lès baligands èt d’ totes sôres di counasses.
Èt nos bons parints (ki l’ Bondiu åye leûs-åmes di turtos !) si complêhît a nos mint’ni d’vins cès pawoureûsès pinsêyes la po s’ fé pus-åhèyemint
