Cronmouze (1) est l’ pus bea vinåve del comene di Hesta, vos dirîz on ptit pôrt di mer. C’ est la ki, li vint di nôvimbe meye set cint et ûtante cwate, li Bondiu s’ a-st avizé di m’ taper so l’ tere… On n’ oizreut dmander s’ il a bén ou må fwait, ci sereut l’ ofinser mortelmint ! Tant k’ a mi dji n’ m’ è såreu plinde.
Dj’ a co bon di rloukî ene pitite måjhone come on sånî, ki djond li ptit Tchôfontinne, c’ est la ki m’ pôve mere m’ a hossî, faxhî, candôzé, mågré tos les tourmints ki dj’ lyi a fwait edurer nouv moes å lon !… C’ est la dvins ki dj’ a passé mes set prumirès anêyes. Dji lyi fwai co voltî on bea sierviteur a cisse nozêye måjhinete la (2), cwand dji passe po aler rvey l’ cisse di m’ pere, e Håyneu, et lyi dner on côp d’ tchapea ossu.
Dj’ aveu cwatre ans et dmeye cwand on pårla di m’ mete e scole ; c’ est l’ date del fameuse atelêye, di l’ ewaeré rmowe-manaedje d’ ûtante-nouv, di nosse prumire revolucion infén, k’ a metou tote l’ Urope cou dzeur cou dzo, k’ a cbouyî totes les tiesses, efouwé tos les cerveas, k’ a rtourné l’ monde, fåt i dire, come on coturî ritoûne on vî pelé djustucôr kimagnî des motes (3).
Adon, les efants ni cnoxhît les scoles ki par les sognes kel fjhît haper. Por zels, on mwaisse di scole esteut-st on spawta, on spér, on leu-waerou ; et les scoles, des måjhones di tchatimint, des vraiys prijhons come ås Bayåds (4) wice k’ on metéve les sots, les baligands et d’ totes sôres di counasses.
Et nos bons parints (ki l’ Bondiu åye leus åmes di tertos !) si complaijhît a nos mintni dvins ces pawoureusès pinsêyes la po s’ fé pus åjheymint
