Ine poûssîre, si fène qu'on nèl sét vèyî,
s'èlive et s' kisème a chaque flot qui passe,
èt la, d'zos l' solo, èl pâhûlisté
dèl tére qui frudjèye, — lès grains sont mariés.
VII. Awout
Li tcholeûr èssop'têye li tére.
Rin ni s' rimowe, i n' coûrt nou vint ;
on n'ôt nou brut : c'èst tot-a hipe
si l' tchant dèl cwaye, catchèye è grain,
vis faît pinser qu'ine saqwè vike.
C'èst l timps d'awout, la qui l' solo
done al tére si dièrain côp d' main,
po fé frudjî çou qu'èle pwèrta
èt payî l'ome di totes sès ponnes.
Lès fènèsses, nawêre dreûtes èt fîres,
falihèt dè sut'ni lès pôtes
totès riglêyes di pèsants hos ;
èt, bin doûcemint, l' campagne djènih,
tél'mint qu' vola come on drap d'ôr
tot r'glatihant stindou sor lèy.
Ossu l' cinsî, sins pus wê-ster,
brait : « C'èst l'awout! » Rade on s'aglidje
lès fås pindowes divins lès heûres
sont d'mantchèyes èrî d' leû fåmain,
èt vola qui, d'vins totes lès cinses,
lès cours s'implihèt d'on brut d'fôdje qui s' mèt′ a hil'ter djoyeûs'mint.
C'èst lès tèyants dès fås qu'on r'drèsse
a côps d' mårtê so lès bat'mints.
VIII. : Li soyèdje
Èt vola lès soyeûs qui s' pârtihèt l' campagne,
îr èco si pâhûle, oûy plinte d'on monde di djins
s'aglidjant chaque al mîs po l' dispouyi d' sès d'vêres…
Adon, è plin solo blamant d' tos sès pus reûds,
l'ovrèdje kimince, deûr èt sins r'pwès.
Come dès balancîs tofér èn alèdje,
lès-aw'hiantes fås moussèt d'vins lès grains.
