Cisse pådje ci a stî coridjeye ey est l’ minme ki l’ sicanaedje.
Jos. Vrindts
19
Nosse clére êwe, po Djan-Piére, ridohîve di carèsses ; (bis)
Si vwès, douce èt nozêye, gruzinéve tot dè lon
Dès saqwès qu’on tchantéve è nosse payis walon.
Lès prétimps pleins d’ sinteûr passèt come dès nûlêyes, (bis)
Lès tchansons div’nèt vîles, on candje d’air mâgré lu,
Lès rèspleûs qu’on aiméve si roûvièt sins l’ savu.
Li nèçale da Djan-Piére èst-èvôye dji n’ sé wice ! (bis)
Dè crolé passeû d’êwe, asteûre li fâve èst foû,
Avou sès vîlès cantes i s’ ripwèse âs Tchâtroûs.
