Ciste ouve ci egzistêye eto divins ds ôtès ortografeyes : Feller-Léonard —  Feller-Francard-Mahin —  Ortografeye espontanêye.
Crapådaedje

Prononçaedje a môde del mwaisse modêye
Crapådaedje

Mondju todi, ké deur ovraedje
Di cortizer l’ pus bele do viyaedje ;[1]

Èn nén ndaler pus rade k’ on lumçon
Po code li båshele del måjhon ;

Ratinde troes ans po k’ ele dijhe « åy »
Sins minme si cbetchî drî les håyes.

C’ est nén rén d’ rapåjhî s’ cayet[2]
Divant l’ bele-mere, fé l’ bon valet ;

Mins i gn a co k’ el mitan d’ fwait,
Ca, come pol l’ tacsaedje, ça sint mwais, [3]

Co troes ans al voye del tchapele,
Et pu l’ curé årè s’ dringuele.

C’ est l’ tot prumî scrijhaedje da Lucien Mahin. Li boket fourit-st evoyî po-z esse eplaidî dins « L’ Avni do Lussimbork ». Adon, il ariva dins les mwins da Lucien Léonard, ki va scoler li scrijheu dins l’ ortografeye Feller.

  1. Li rfondaedje di « viadje » e « viyaedje » amoenne on pî d’ rawete ; on pôreut rispotchî « Di » (D’ cortizer l’ pus bele do viyaedje), mins adon, i fåt bén fé ene pitite ahote après l’ ver di dvant, ca ôtrumint, on cboute li rîle des troes cossounes.
  2. Djeu d’ mot : s’ cayet (si ), avou « Scayet » : li ci k’ est supôzé djåzer si lome « Scaillet » di s’ no d’ famile.
  3. C’ esteut do trevén k’ on cmincive a-z apliker li « cumul des époux » po les contribucions (radjouter les deus rivnous po clawer li båze tacsåve.