Dji pinse bén k’ il a profité, po peter evoye, ki des såvadjes oujheas passént par la. L’ åmatin k’ i nd a ndalé, il a bén arindjî s’ planete. Il a chové comifåt les tchminêyes di ses vicants volcans. Il end aveut deus, di vicants volcans. I l’ ahessént bén, po restchåfer li ddjuner, å matén. Il aveut ossu on moirt volcan. Mins, sapinse lu : «Sait on måy ! » Ça fwait k’ il a chové l’ moirt volcan eto. S’ i sont bén ramonés, les volcans broûlèt a leu-z åjhe, sins hikets, i n’ petèt nén. Cwand on volcan pete, c’ est come li feu dins ene tchiminêye. So nosse bole, come di djusse, nos estans bråmint trop ptits po saveur chover nos volcans. C’ est ça k’ nos avans toplin des rujhes avou zels.
Li Ptit Prince, on pô pus poenneus, a råyî eto les dierins rdjets di bawobape. I pinséve ni måy rivni. Mins totes ces bezognes la, k’ i fjheut tos les djoûs, lyi avizént foirt foirt doûces, cist åmatén la. Et cwand c’ est k’ i raiwa l’ fleur pol dierinne feye, et k’ i s’ apresta a l’ mete dizo s’ bole di veule, i s’ aporçuva k’ il aveut håsse di braire.
- Adiè, djha-t i al fleur.
Mês leye ni responda nén.
- Adiè, djha-t i co on côp.
Li fleur tossa. Mins ça n’ esteut nén l’ froed les cåzes.
- Dj’ a stî biesse, derit ele po fini. Dji vos dmande pardon. Sayîz d’ esse ureus.
Lu, il a stî sbaré ki li fleur ni lyi rprotchive rén. I dmoréve la, tot vî, avou l’ bole e l’ air. I n’ compurdeut nén ene påjhire doûceur insi.
- Oyi, ça, derit ele li fleur, dji vs voe voltî. Vos nd avoz rén savou, eyet c’ est di m’ difåte. Gn a rén avou ça. Mins vos avoz stî ossi loigne ki mi. Sayîz d’ esse ureus… et leyîz la l’ bole di veule. Dji n’ è vou pus.
- Mins, eyet l’ vint…
- Dji n’ a nén si froed k’ çoula. Li frisse air del nute mi frè do bén. Dji so-st ene fleur.
- Mins, eyet les biesses…
- I fåt bén ki dji sopoite deus troes halenes si dji vou cnoxhe les palivoles. I paret ki ça est télmint bea. Et sinon, kî çki m’ vénrè vey ? Vos, vos seroz lon erî did ci. Tant k’ åzès grossès biesses, dji n’ a nén peu. Dj’ a mes grawes.
Ey ele mostréve ses cwatès spenes, l’ enocinne. Adon, ele derit :
- Ni tårdjîz nén tant, c’ est soyant. Vos avoz decidé d’ endaler : alez è.
Ca ele ni voleut nén k’ i l’ veyaxhe tchoûler. C’ esteut ene si grandiveuse fleur.
Hårdêye difoûtrinne