Li cénkinme planete esteut foû drole. C’ esteut l’ pus ptite. I gn aveut djusse del plaece assez po-z î stitchî ene lampe ey èn esprindeu d’ lampes.
Li Ptit Prince ni parvineut nén a comprinde a cwè çki ça poleut bin siervi, ene sadju e cir, so ene bole sins måjhons eyet sins djins, ene lampe eyet èn esprindeu d’ lampes. Portant, i s’ derit dins lu-minme :
«Motoit bin ki cist ome la est absure. Mågré ça, i n’ est nén si absure ki li rwè, ki l’ grandiveus, ki l’ traeyincieus ou ki l’ sôlêye. Do , si ovraedje a-t i on sinse. Cwand il esprind s’ lampe, c’ est come s’ i freut skepyî ene sitoele di pus, ou ene fleur. Cwand i distind s’ lampe, ci côp la, çoula edoime li fleur ou li stoele. C’ est on djoli pasmint d’ tins. I gn a d’ l’ avance, douwê, puski c’ est djoli.»
Cwand il avna sol planete, i salouwa l’ esprindeu a môde di djin :
- Bondjoû. Douvént est çki vos vnoz do distinde vosse lampe ?
- C’ est les ôres, responda-t i l’ esprindeu. Bondjoû.
- Cwè çki c’ est d’ ça, les ôres ?
- C’ est do distinde mi lampe. Bonswer.
Eyet i l’ ralouma.
- Mins douvént çki vos vnoz d’ el raloumer ?
- C’ est les ôres, responda-t i l’ esprindeu.
- Dji n’ comprind nén.
- I gn a rén a comprinde, derit i l’ esprindeu. Les ôres, c’ est les ôres. Bondjoû.
Et i distinda s’ lampe.
Adon, i rsouwa s’ front avou on mocoe ås rodjes cwårés.
- C’ est on deur mestî ki dj’ fwai, sav. Dinltins, c’ esteut råjhnåve. Dji distindeu å matén, eyet dj’ alouméve a l’ anuti. Dj’ aveu l’ restant del djournêye po m’ ripoizer, eyet l’ restant del nute po doirmi.
- Et dispoy adon, les ôres ont candjî ?
- Les ôres n’ ont nén candjî, derit i l’ esprindeu. C’ est djustumint ça, li scorion ! Li bole, d’ ene anêye a l’ ôte, toûne todi pus roed. Eyet les ôres, zels, i n’ candjèt nén !
- Ey après, derit i li Ptit Prince ?
- Ey après ? Asteure, ele fwait on toû tote les munutes, dji n’ a pus nén ene sugonde po m’ ripoizer. Dj’ esprind eyet distinde ene feye totes les munutes.
- Vola ene sacwè d’ comike ! Les djoûs, so vosse planete, durèt ene munute !
- I gn a rén d’ comike ladvins. Vola ddja on moes ki nos cåzans eshonne.
- On moes ?
- Oyi. Trinte munutes. Trinte djoûs ! Boune nute !
Eyet i resprinda s’ lampe.
Li Ptit Prince el riwaita : i veyeut voltî cist esprindeu d’ lampes la, si fidele a ses ôres. I s’ sovna des soleas-djus ki, lu-minme, il aléve vey, i gn a lontins, tot saetchant s’ tcheyire. I vola dner on côp d’ mwin a s’ camaeråde :
- Savoz bin cwè ? Dji cnoxhe on moyén por vos vos rpoizer cwand vos vôroz.
- Dj’ el vou sins låtchî, derit i l’ esprindeu.
Ca on pout-z esse, d’ on minme côp, fidele eyet nawe.
- Vosse bole est si ptite, derit i li Ptit Prince, ki vos è savoz fé l’ toû e troes ascoxheyes. Vos n’ avoz k’ a roter doûçmint, po dmani tofer å solea. Cand vos vs vôroz rchaper, vos n’ åroz k’ a roter. Insi, li djournêye deurrè ostant k’ vos vôroz.
- I gn a waire d’ avance. Mi, çou ki dj’ inme bén dins l’ veye, c’ est do doirmi.
- Pont d’ tchance, derit i li Ptit Prince.
- Pont d’ tchance, derit i l’ esprindeu. Bondjoû.
Et i distinda s’ lampe. «Ci-la, sondja-t i li Ptit Prince, come i porshuveut s’ voyaedje pus lon, ci-la, tos ls ôtes el riwaitrént did hôt : li rwè, li grandiveus, li sôlêye, li traeyincieus. Portant, c’ est l’ seu ki n’ doereut nén fé rire di lu, a mi-y idêye. C’ est télcôp pask’ i gn a k’ lu ki s’ ocupe d’ ene sacwè d’ ôte ki d’ lu-minme.»
Il a fwait on sospir di rgret.
«Ci-la, pinsa-t i eto, c’ est l’ seu ki dj’ årë savou fé camaeråde avou lu. Mins s’ planete est pår trop tchote. I gn a nén del plaece assez po deus.»
Çu k’ li Ptit Prince ni oizeut avouwer, c’ est k’ il aveut l’ tins long après ene planete si beneye, aprume po les meye cwate cint cwarante soleas-djus totes les vint-cwatre eures !
Hårdêye difoûtrinne