Li bijhe et l’ solea estént ki s’ margayént po sawè kî çki, des deus esteut l' pus foirt.
Mins ç' côp la, la k' i veyèt on tchminåd k' arivéve pyim piam, dins on bea noû tchôd paltot. Ladsu, i s' metèt d' acoird po çci: li ci ki parvénreut l' prumî a lyi haper s' mantea, ça sreut lu ki sreut rwaitî come li pus foirt.
Adon, la k' el bijhe si mete a shofler tant k' ele pout. Mins non pus, pus çk' ele shofléve, pus çki l' roteu s' racafûléve dins s' grand paltot. Ça fwait k' elle a laixhî ouve.
A ç' moumint la, la ki l' solea s' mete a lure come cwand i lût des cwate costés. Et c' est ki: après ene hapêye, la ki l' pormoenneu a stî reschandi, et il a tiré s' mantea.
Ça fwait k' el bijhe a bén dvou rconoxhe ki l' solea esteut l' pus foirt di zels deus.