Èl bèrbis, l’ djènisse èyèt l’ gade avè mènîr liyon
Ène bèrbis, ‘ne djènisse èyèt ‘ne gade,
Èstént avé l’ liyon, pou yeûs′ tchèssî a quate.
Èl gade tint sès lacèts,
Èyèt l’ djènisse èstint s’ filèt,
Èl bèrbis rote a dwète a gôche,
Èt l’ liyon s’ tape a têre, pou bate ès′ flème a s’n-ôje.
Dins l’ filèt dèl djènisse arive in vî singlèr,
I s’infârfouye dèdins, èyèt l'èvla r’zinglè ;
L’ liyon dèspièce quate pôrts, èyèt i print l’ pus lôdje !
— « Ç’ tèle ci m'èrvént dit-st-i, pal réso qu’ djè sû rwè !
« Come èl pus fwârt droci, l’ deûzième m’èrvint co d’ dwèt.
« Dj’ prind l’ twèsième paç’ què dj’ sî l’ pus franc d’ toute vo chinâye.
« Si yun wéte su l’ quatième, djè vos-l-l’apougne pa s’ gâye.
Morale
A pus ôt qu’ vous r’clamèz, gn’a nén d’avance,
Conte èl fôce, gn’a nén d’ résistance.