Li diâle-volant sok'téve, pâhûle dispôy longtimps,
tot coviért di poûssîres, håbité dès-arègnes,
è l'ombe, è fond dèl heûre, conte li p'tit bèrôdî.
I fåt qu'i gangne si crosse ! On l'assètche foû di s' cwène,
on l' nètèye, on l'ècråhe, on l'amonne divant l'ouh,
come ine èwarante bièsse qu'on tchèss'reût foû d'on stå.
Dè moncê d' payes èt d' hos qui lès bateûs nawêre
ètèssît conte li meûr, li trèmou prind 'ne bone tchèdje
èt v'la l'ustèye qu'è-st-èn alèdje.
So l' pas dèl heûre, li diâle-volant
hoûle èt roudène, come li tonîre
qu'on-z-ôt d'å lon dè timps d'orèdje.
On veût brokî foû di s' lådje gueûye
payes èt poûssîres, èn on toûbion
qui v' lès-èpwète bin lon sol coûr,
wice qu'après traze èt traze pidjoles,
èles si stårèt tot fant 'ne longue hîtche…
Èt 1' bê ho d' grain, tot fris', tot nèt,
hil'tant come l'ôr, s'ètèsse doûcemint
èn on moncê qui l' sètch ratind.
Li pan dè bon Diu (Haust, 1924)/XII
Ciste ouve ci egzistêye eto divins ds ôtès ortografeyes : Rifondou.Li vanèdje